Велат дека најдобрите ментори учат без премногу зборови, па судејќи по тоа подобар ментор од планината нема. Ова се неколку од најважните лекции
од овој тивок ментор.
1. План- Импровизацијата и планинарење во движење може да биде дел од вашиот карактер, но скапо би ве чинело. Повеќе пати поради тоа би страдале, би запаѓале во неволја и би заборавиле на важните нешта. Кога при одење на планина ќе заборавите нешто што е важно тогаш ќе ви биде наплатено тоа по висока цена. Затоа секогаш добро и детално испланиракте го секој ден и секое патување. Не е случајно кажана онаа фраза дека „Добриот план е 50 проценти завршената работа“.
2. Трпение- Има ли уште? Прашање кое сами би си го поставувале кога сте уморни, често застанувајќи со погледот вперен кон највисокиот гребен надевајќи се дека тоа е крајната цел. Но постои можност да се разочарате согледувајќи дека не сте ни блиску, но сепак губите време и гледате нагоре. Трпението ќе ви го олесни патувањето, а позитивната мисла е што повеќе одите толку поблиску сте до целта.
3. Упорност- Како и во се друго во животот, до врвот стигнуваат само најупорните. Некогаш за истиот пат е потребно 3-4 часа, некогаш еден час или два, но сигурно е дека ќе стигнете ако продолжите или ако сте одлучни да не се откажите. Толку е едноставно. Кога ќе се искачите на врвот, ќе исчезне секој умор и ќе заборавите на сите проблеми. Ако пред освојување на врвот се откажите и се вратите назад, тој замор и неудобност не само што нема да исчезнат, туку на нив ќе се приклучат и разочарувањето и неуспехот.
4.Скратен пат- Иако скратените патеки делуваат примамливо, во суштина не ни помагаат бидејќи најчесто би се заглавиле и би изгубиле повеќе енергија и време за да се извлечите од погрешниот пат, отколку што би се изгубиле ако одите по подолгиот, но сигурен пат.
5. Умор- Се разбира дека уморот постои, но всушност би биле повеќе физички спремни да поднесите, отколку психички. Секогаш многу повеќе не заморува губењето на верата во себе и мислата „Јас ова не го можам“ и секогаш се откажуваме од тие истите мисли, а не поради неможноста да продолжиме напред.
6. Јас сум најсилен- Преценувањето на себеси е идеален начин на планина човек да се повреди или да настрада. Тоа е класично непочитување на природата, кога и да помислите дека сте над се, многу брзо на најтешкиот можен начин ќе се уверите дека не сте.
7. Паника- Кога нешто ќе тргне наопаку, а може да се случува тоа многу често, најважно е да се остане прибран бидејќи е апсолутно неопходно во тој момент со ладна глава да размислите и да донесите вистинска одлука. Со паниката би се втурнале подлабоко во проблемите.
8.ТВ емисии- На тв емисиите како што се „Discovery“, „National Geography“ и слично, секогаш се делува фино, лесно, возбудливо и интересно. Во реалноста е многу поинаку. Може да ви се случи додека размислувате на емиссите да завршите заглавен во кањон каде би поминале под ведро небо цела ноќ.
9. Животна средина- Секогаш околу вас се наоѓаат многу нешта кои може да ви бидат од помош и кои може да ги искористите. Морате само да научите кои се тие нешта и како да ги искористите во вистинскиот момент и на вистинскиот начин.
10.Уживајте во моментот-Денес сите ние сме премногу оптоварени со социјалните мрежи, фотографиите на другите луѓе и воопшто со нивните животи. Најубавите моменти во природата ќе ги доживеете кога нема да фотографирате, туку кога едноставно само ќе стоите и и ќе уживате во нив, бидејќи и онака нема да трае тој момент вечно.