Воспитувањето дете во Јужна Кореја не е лесна задача. До моментот кога малите деца ќе проодат, многу родители веќе почнуваат да бараат елитни приватни предучилишни установи.

Нивната цел? Во моментот кога овие мали деца ќе наполнат 18 години, ќе можат да го постигнат озлогласениот бескомпромисен, осумчасовен национален приемен испит на земјата познат како „Сунеунг“ и да го освојат своето место на престижен универзитет.

Но, за да се дојде до оваа точка, потребно е напорно, скапо патување кое си го зема данокот - и кај родителите и кај децата. Тоа е систем што истражувачите, креаторите на политиката, наставниците и родителите широко го обвинуваат за низа проблеми, од нееднаквост во образованието до ментални болести кај младите, па дури и опаѓачката стапка на плодност во земјата.

Надевајќи се дека ќе реши некои од овие прашања, јужнокорејската Влада презеде контроверзен чекор оваа недела: олеснување на приемниот испит за факултет и отстранување на таканаречените „убиствени прашања“ од приемниот испит „Сунеунг“, познат и како Тест за училишните способности за факултет.

Овие озлогласени тешки прашања понекогаш вклучуваат материјал што не е опфатен во наставните програми на државните училишта, вели министерот за образование Ли Џу-хо, давајќи им неправедна предност на учениците што имаат пристап до приватно туторство. Тој додаде дека иако е „личен избор“ за родителите и децата да бараат туторство, многумина се чувствуваат принудени да го сторат тоа поради интензивната конкуренција.

Министерството се обидува да го прекине магичниот круг на приватното образование што го зголемува товарот за родителите и последователно ја нагризува правичноста во образованието, вети Ли.

Откако тинејџерите ќе се запишат во средно, голем дел од нивните животи се врти околу академските резултати и подготвувањето за овој тест. Се смета дека овој испит ја крои иднината на децата.

Тие имаат добра причина да бидат вознемирени: прашањата се од напредна пресметка што предизвикува главоболка до нејасни литературни извадоци. Министерството за образование на Јужна Кореја објави неколку прашања оваа недела за да ги илустрира проблеми што ќе бидат отстранети од идните тестови.


Соочени со тоа дека ќе имаат прилично голема конкуренција, повеќето јужнокорејски студенти се запишуваат на дополнително туторство или часови во приватни училишта познати како „хагвонс“. Вообичаено е учениците да одат од редовните училишни часови директно на вечерните сесии на хагвон, а потоа да продолжат да учат до раните утрински часови.

Циклус на нееднаквост

Овие приватни часови станаа толку распространети во Јужна Кореја, што минатата година 78,3 отсто од сите ученици од основно до средно училиште учествуваа во приватно образование, според Министерството за образование. Тоа прави огромен притисок врз семејствата и учениците кои не можат да си дозволат дополнителни часови.

И конкуренцијата за прием на универзитет е поостра во земја каде што речиси 70 отсто од студентите влегуваат во високо образование - што е поголем процент отколку во другите богати нации, САД со 51 отсто и Обединетото Кралство со 57 отсто, според Организацијата за економска соработка и развој (ОЕЦД). Затоа, многу родители од Јужна Кореја, во различни приходни групи, ги вложуваат своите ресурси во образованието на нивните деца.

Но, овој систем ја продлабочува и ја продолжува образовната нееднаквост, тврдат експертите. Товарот е значително поголем за посиромашните семејства, кои имаат тенденција да трошат многу поголем дел од својот приход на образованието на своите деца во споредба со побогатите домаќинства. И нормално, јасен е јазот во постигнувањата на учениците помеѓу семејствата со ниски и високи примања.

Цената на извонредноста

Оваа трка зема голем данок и кај учениците и кај родителите. Критичарите долго време тврдат дека оптоварувањето на студентите е еден од факторите што предизвикуваат ментална здравствена криза во земјата, која има највисока стапка на самоубиства меѓу земјите на ОЕЦД. Минатата година Министерството за здравство предупреди дека стапката на самоубиства се зголемува кај тинејџерите и младите во нивните 20-ти години, делумно поради долготрајните ефекти на пандемијата.

Образованието им тежи многу и на родителите. Експертите веруваат дека огромните трошоци се главен фактор за растечката неподготвеност на Јужнокорејците да имаат деца - заедно со другите оптоварувања како долгото работно време, ниските плати и високите трошоци за домување.

Јужна Кореја редовно е рангирана како најскапото место во светот за одгледување дете од раѓање до 18 години, во голема мера поради трошоците за образование. Многу парови сметаат дека мора да ги фокусираат своите ресурси само на едно дете, доколку воопшто имаат деца.

Минатата година стапката на плодност во земјата падна на рекордно ниско ниво од 0,78 - ниту половина од 2,1 потребни за стабилно население и далеку под Јапонија (1,3), која моментално е најсивата нација во светот.

- Трошоците за одгледување деца се високи и претставуваат голем дел од буџетот на семејствата со ниски приходи. Без дополнителен приход, раѓањето дете води до понизок животен стандард, а семејствата со ниски приходи се соочуваат со ризик од сиромаштија - се вели во документот на ОЕЦД од 2018 година.

Досегашните напори за решавање на проблемот се покажаа главно неефикасни. Владата потроши повеќе од 200 милијарди долари во текот на изминатите 16 години за да охрабри повеќе луѓе да имаат деца. Активистите велат дека на Јужна Кореја ѝ требаат подлабоки промени, како што е укинување на вкоренетите родови норми и воведување поголема поддршка за вработените родители.

Извор: CNN
Фото: Screenshot/YouTube