Се проценува дека 1 отсто од луѓето што заработуваат најмногу во светот остваруваат 20 отсто од вкупниот приход. Во многу земји нееднаквостите во приходите и богатството се зголемуваат од 80-тите години наваму. Сепак, нееднаквоста не се однесува само на богатството - елитните групи, вклучително и политичарите, имаат предности во однос на остатокот од општеството во области како што се образованието и здравството. Исто така, тие имаат тенденција да живеат подолго.

Тоа се типично високообразовани луѓе со плати над просекот. Меѓу нив се и политичарите како важна елитна група. Тие често се обвинети дека се поразлични од она што се претставуваат и дека бавно донесуваат одлуки кои би ја подобриле благосостојбата на обичните луѓе.

Едно неодамнешно истражување ги истражувало разликите во смртноста меѓу политичарите и јавноста и открило дека политичарите генерално живеат подолго од населението што го претставуваат.

Спроведената анализа е најсеопфатна досега. Се базира на податоци од 11 земји со високи приходи: Австралија, Австрија, Канада, Франција, Германија, Италија, Холандија, Нов Зеланд, Швајцарија, Велика Британија и САД. Претходно, слични истражувања што ги следат долгорочните трендови на здравствените нееднаквости биле фокусирани само на неколку земји, како што се Шведска и Холандија.

Истражување базирано на повеќе од 57.000 политичари

За истражувањето се користени историски податоци, кои во некои случаи се стари и по два века. За да ги измерат нееднаквостите, истражувачите го споредиле секој политичар по земја, возраст и пол со податоците за смртноста кај пошироката јавност. Потоа го споредиле бројот на политичари кои умираат секоја година со очекуваниот број врз основа на стапката на смртност на населението. Исто така, истражувачите ја пресметале разликата меѓу политичарите и јавноста на 45-годишна возраст, кога во просек политичарите првпат биле избрани на функција.

Речиси во сите земји политичарите имале слична стапка на смртност како и обичните луѓе кон крајот на 19 и почетокот на 20 век. Но, во втората половина на 20 век животниот век на политичарите растел побрзо. Тоа значи дека во сите земји што ги анализирало и проучувало истражувањето, политичарите живееле подолго од населението.

Очекуваниот животен век варира од земја до земја. Има многу помалку варијации во животниот век на политичарите. Во повеќето земји преостанатиот животен век на еден политичар на 45-годишна возраст е околу 40 години. Во моментов, политичарите може да очекуваат да живеат меѓу три и седум години подолго од другите.


Зошто политичарите живеат подолго?

Јазот во приходите и богатството може делумно да ги објасни овие трендови, но се чини дека тие не се единствениот фактор. Нееднаквоста на приходите, мерена преку уделот на вкупниот приход што им припаѓа на најбогатите во општеството, почнал да расте во 80-тите години. Спротивно на тоа, разликите во животниот век меѓу политичарите и јавноста почнале да се зголемуваат уште во 40-тите години.

Оваа предност на политичарите може да се должи на голем број фактори, вклучувајќи ги разликите во стандардите за здравствена заштита и факторите на животниот стил, како што се пушењето и исхраната. Цигарите биле широко популарни во првата половина на 20 век, а пушењето било распространето во сите сфери на животот до 50-тите. Ова веќе не е така. Мерките за јавно здравје, почнувајќи со забраните за рекламирање цигари, значат дека стапките на пушење се намалени, особено кај понапредните професионални групи, како што се политичарите.

Исто така, можно е воведувањето нови методи на кампањи, вклучително и телевизиско емитување и социјалните медиуми, да го промени типот на личност која станува политичар.

Жените генерално живеат подолго од мажите, но во повеќето земји податоците за политичарките биле достапни само по 1960 година. Откриено е дека разликата во животниот век меѓу политичарите и јавноста е слична на диспропорцијата меѓу жените и мажите.

Во многу земји јавноста очекува транспарентност и обелоденување на заработката на политичарите. Истражувањето се фокусирало само на политичарите во демократиите со високи приходи каде што податоците се лесно достапни. Спроведувањето повеќе анализи, особено на земјите со низок и среден приход, би можело да го подобри разбирањето на глобалните трендови на здравствена нееднаквост и да помогне да се најдат решенија.

Извор: Bizlife.rs
Фото: Pixabay