Во најсувата и најстара пустина во светот - место кое е толку бесплодно и пусто што е пекол на Земјата - работите не функционираат како што функционираат на другите места.

На пример, со водата. За водата мислиме дека е благослов кој дава живот, но во безводното јадро на пустината Атакама во Чиле дождовите се нешто сосема спротивно - клетва која носи смрт, гасејќи го животот.

Се смета дека јадрото на Атакама останало во практично постојано безводна состојба околу 15 милиони години и нема некои записи за значителни врнежи во изминатите 500 години.


Долгата суша беше прекината, а беа уништени формите на живот кои еволуирале за да можат да го издржат безводниот екосистем и кои не можеа да го издржат дождот.


Пред дождовите, примероците од почва земени од регионот Јунгај, лоциран во јадрото на пустината, покажале докази за 16 различни типа микробни видови. По дождовите анализите на почвата покажале дека популацијата на микроби во Јунгај доживеала масовно изумирање, се проценува дека исчезнале од 75 до 87 отсто од претходно забележаните видови, иако дождовите помогнале за развој на животот во други делови од пустината.


Осмотскиот шок се случува кога супстанциите растворени во течноста околу клетката одеднаш се менуваат во концентрација, што за возврат брзо го менува текот на водата низ мембраните на клетката, предизвикувајќи акутен стрес.