Кога на едно место ќе се спојат два гласа кои стојат во љубов подготвени да допрат илјада луѓе, заедно со музичари од Филхармонијата предводени од единствениот Џијан Емин и аранжмани на светски популарни теми кои ја слават љубовта, тогаш добивате морници по телото во секоја минута од концертот.


Македонската филхармонија и годинава избра интересен концепт за славење на љубовта и виното со концертот со наслов Murder Ballads. Луѓето што на најдобар начин ја опеваа љубовта, и среќната и таа помалку среќната, Леонард Коен, Лу Рид, Ник Кејв, Том Веитс, Нил Јанг… првпат прозвучеа во нови аранжмани направени од Емин.

Најдобриот македонски вокал со меѓународна афирмација - Тања Царовска и пејачот на „Фолтин“ - езотеричниот Бранислав Николов ја заведоа публиката во двочасовното патување. Двајцата уникатни пејачи креираа еднакво моќни изведби и во солистичките настапи – Царовска особено во Woman од Portishead, Bang Bang од Ненси Синатра, Teardrops од Massive Attack…


Николов е од оние музичари што нема да ви подарат само вокална изведба и да се поклонат, ами го сфаќаат настапот како чин кој треба да се прави со целото тело и целата душа. Па ви доаѓа да се прашате дали уметникот е актер што пее или пејач што глуми.

Посебен ефект на концертот му даде и актерот Димитар Ѓорѓиевски од Прилепскиот театар со интерпретација на стихови. Антологиската One од „Ју-ту“ ретко некој успеал да ја интерпретира како што успеа Ѓорѓиевски.


Скопје синоќа беше центар на универзумот и на љубовта, а публиката излезе со единствена емоција, таква што некое време по концертот ве тера да молчите за да на ја расипете со зборови.