Научниците сè уште не можат да изградат некого со бионички делови од телото. Немаат таква технологија. Но, ново вештачко око ги носи киборзите еден чекор поблиску до реалноста
Овој уред, кој ја имитира структурата на човечкото око, е прилично чувствителен на светлина и има побрзо време на реакција отколку вистински очното јаболко, а има и потенцијал за поостар вид отколку човечките очи, велат истражувачите во списанието „Нејчр“.
- Во иднина, можеме да го искористиме за подобри визуелни протези и хуманоидна роботика - вели инженерот и научник за материјали Зијонг Фан од Универзитетот за наука и технологија во Хонг Конг.
Човечкото око гледа широко и има визија со висока резолуција благодарение на мрежницата во облик на купола - област на задниот дел од очното јаболка покриена со ќелии што откриваат светлина. Фан заедно со колегите користеле заоблена мембрана на алуминиум оксид, издлабена со сензори за нанозирање изработени од лесен чувствителен материјал наречен перовскајт (SN: 7/26/17), за да ја имитираат таа архитектура во нивното синтетичко очното јаболко.
Жиците прикачени на вештачката мрежница испраќаат исчитувања од тие сензори на надворешно коло за обработка, исто како што нервните влакна ги пренесуваат сигналите од вистински очното јаболко до мозокот.
Вештачкото око ги регистрира промените во осветлувањето побрзо отколку што можат човечките очи - во рок од околу 30 до 40 милисекунди, отколку од 40 до 150 милисекунди. Уредот може да види и слаба светлина, како и човечкото око.
Фото: Pixabay
Во теорија, ова синтетичко око би можело да перципира многу поголема резолуција од човечкото око, бидејќи вештачката мрежница содржи околу 460 милиони светлосни
сензори на квадратен сантиметар. Човечката мрежница има околу 10 милиони ќелии за откривање на светлина по квадратен сантиметар. Но, тоа ќе бара одделни читања од секој сензор. Во тековната поставка, секоја жица вклучена во синтетичката мрежница е дебела околу еден милиметар, толку голема што допира многу сензори одеднаш. Само 100 вакви жици се вклопуваат во задниот дел на мрежницата, создавајќи слики кои имаат 100 пиксели.
За да покажат дека потенките жици можат да бидат поврзани со вештачкото јаболко за поголема резолуција, тимот на Фан користел магнетно поле за да прикачи мала низа метални игли, секоја 20 до 100 микрометри дебела, на наносензори на синтетичката мрежница, една по една.
- Исто како хируршка операција - вели Фан.
Тековниот метод на истражувачите за создавање индивидуални ултразвучни пиксели е неепрактичен, вели Хонгруи Џијанг, електроинженер на Универзитетот Висконсин-Медисон чиј коментар за истражувањето се појавува во истиот број на списанието „Нејчр“.
- За стотици наножици во ред, но што со милиони? На инженерите ќе им биде потребен поефикасен начин за производство на огромни низи на ситни жици на задниот дел од вештачкото очно јаболко за да овозможи суперчовечки вид - вели тој.